Kot bengalski jest kotem wyjątkowym. Ze względu na wygląd i temperament porównywany jest do lamparta. Nie jest polecany osobom ceniącym spokój i o mało aktywnym trybie życia. To zwierzę inteligentne, żywiołowe, lubiące jak mało która inna kocia rasa zabawę. Z tego powodu ma nieco większe zapotrzebowanie energetyczne.
Z drugiej strony jest bardzo łagodny, czuły i łatwo przywiązuje się do człowieka. Ma bardzo ciekawy charakter, bowiem lubi wodę i pływanie, można nauczyć go aportowania, podawania łapy i reagowania na imię.
Kot bengalski pochodzi z USA. Początki rasy sięgają 1963 roku, kiedy doszło do skrzyżowania kota domowego z dzikim kotem bengalskim. W obecnym kształcie rasa pochodzi z lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Koty są średniej wielkości. Kotki uzyskują dojrzałość około 1 roku życia, a kocury mniej więcej w wieku 2 lat. Przedstawiciele tej rasy osiągają około 35 cm wielkości i 4–7 kg masy ciała. Mają bardzo rozwiniętą muskulaturę, dzięki czemu są bardzo silne i wytrzymałe. Ich głowa jest mała w stosunku do tułowia, ponadto dłuższa niż szersza, ma zaokrąglone kształty i mocny podbródek. Na uwagę zasługują wydatne poduszeczki wąsów i wysoko podniesione kości policzkowe. Uszy są średniej wielkości, wysoko osadzone i szerokie u nasady. Sprawiają wrażenie stale nasłuchujących i czujnych. Oczy bengala są duże, owalne albo lekko migdałowate, szeroko rozstawione, w kolorze zielonym, żółtym, brązowym albo złoto-bursztynowym.
Choć to stosunkowo nowa rasa, przez swoją ogromną, egzotyczną urodę i wspaniały, łagodny charakter w stosunkowo krótkim czasie zaczęła cieszyć się dużą popularnością. Rasa kotów bengalskich nadal uważana jest w Polsce za egzotyczną, choć istnieje kilka hodowli, w których legalnie można nabyć rodowodowe kocięta bengalskie.
Zawsze stara się być w pobliżu człowieka. Niechętnie za to da się nosić na rękach, za to będzie tuż obok, na kanapie, przed ekranem komputera lub tuż za plecami i wszędzie tam, gdzie właśnie przebywa jego opiekun. Kot bengalski w swojej towarzyskości zachowuje jednak pewien dystans. Niekoniecznie będzie lubił noszenie i wspólne spanie, lecz w jego mniemaniu samo przebywanie w pobliżu to oznaka potrzeby bycia razem. Nie lubi zmian w swoim otoczeniu i powoli adaptuje się w nowym środowisku. Dobrze czuje się wśród innych kotów, które zna. Nie jest konfliktowy, choć zdarzają się także osobniki o dominującej naturze; bez problemu zaprzyjaźni się również z psem, a także z dziećmi. Jest bardzo terytorialny i nie pozwoli żadnemu intruzowi wtargnąć na swoje podwórko, potrafi nawet warczeć jak pies w sytuacjach zagrożenia.
Kot bengalski jest aktywny, zwinny i wesoły, z zapałem oddaje się zabawie. Może stale przebywać w mieszkaniu, ale ponieważ łatwo uczy się chodzić na smyczy, warto zabrać go czasami na spacer. Na zewnątrz będzie mógł potrenować swoją czujność i zwinność, a także zaspokoić ciekawość.
Komentarze
Prześlij komentarz